Czarnuszka

Czarnuszka była stosowana już w starożytności przez azjatyckich zielarzy i farmaceutów, a także wykorzystywana przez Rzymian do celów kulinarnych. Nasiona są znane z tego, że odpychają niektóre owady, można je zatem stosować jako kule na mole. Nazwa czarnuszki  pochodzi od łacińskiego słowa „nigellus” lub „niger”, czyli czarny.

Nasiona czarnuszki to małe, matowe, czarne ziarenka o szorstkiej powierzchni i oleistym białym wnętrzu. Są trójkątne i mają 1,5 - 3 mm długości. Są podobne do nasion cebuli.

Zastosowanie kulinarne czarnuszki

Czarnuszka stosowana jest w Indiach i na Bliskim Wschodzie jako przyprawa, a w Europie czasami wykorzystywana jest jako substytut pieprzu. Jest powszechnie stosowana w kuchni indyjskiej, szczególnie jako dodatek do łagodnych duszonych potraw z jagnięciny, takich jak korma (rodzaj curry na bazie jogurtu i przypraw). Doskonale współgra również z warzywami i potrawami dhal (indyjskie zupy), jest także częstym dodatkiem sosów czatnej. Nasionami posypuje się przed pieczeniem chleb naan (płaski chleb drożdżowy z białej mąki pochodzenia środkowoazjatyckiego). Czarnuszka jest składnikiem niektórych mieszanek przyprawowych garam masala i jest jedną z pięciu przypraw wchodzących w skład mieszanki Panch phoran. Na Bliskim Wschodzie czarnuszka dodawana jest do ciasta chlebowego. Czarnuszkę zazwyczaj dodaje się do chleba.

Właściwości lecznicze czarnuszki

Czarnuszka stosowana  jest w indyjskiej medycynie jako środek wiatropędny i pobudzający, przeciwko niestrawności i dolegliwościom jelitowych. W Indiach używana jest do wywoływania poporodowych skurczy macicy oraz do przyspieszenia laktacji. Nasiona zawierają lotny olej, składnikiem którego jest melantyna i niugellina, a także tanina. Melantyna spożyta w dużych dawkach jest toksyczna, a niugellina może wywołać paraliż, więc przyprawa ta nie może być stosowana w nadmiarze.